Keyifsiz günlerin ardından...

Uzun zaman sonra yeniden merhaba,
bu aralar benim için oldukça stresli ve keyifsiz geçti. 2 haftadır ünlü bir firmada lcv servisinde çalıştım. Çırağan Sarayı'nda gerçekleşecek olan bir düğüne davetlilerin katılıp katılmama durumlarını öğrenip davetli listesi oluşturdum. Oluşturdum ama o kadar titiz ve detaycı çalışıyorlar ki, acaba gözümden bir şey kaçtı mı, acaba bir şeyi atladım mı diye hindi gibi düşünüp durdum. O kadar çok kişiyi arıyordum ki yatağa yattığımda hep isimler kafamda dolaşıyordu. Şu gelecek, bu gelmeyecek diye... 

Çalışma hayatı güzel, ben daha önce dönemsel ve geçici işlerde çalıştığım için hoşuma gitti tabii. Ama evle bağlantım koptu diyebilirim. Alışık da olmadığım için akşamları pestilim çıkmış olarak eve geldim. Fazla yemek yapamadım, çamaşır yıkayamadım. Hep böyle mi olacağım acaba?

Herneyse şimdi bu iş bitti, pazartesi günü bir dershanede işe başlıyorum. 1 hafta birbirimizi tanıyalım diye konuştuk müdüre hanımla. Dersaneye öğrenci kaydettirmeye çalışacağım. Ağzım pek iyi laf yapmaz ama deneyeceğim :) Eşim haftasonları evde, dersanede ise haftaiçi 1 gün izin var. Bu beni çok düşündürüyor. Hiç ortak bir şey yapamayacağız. Aranızda eşiyle böyle izin günleri uymayan arkadaşlar var mı? Nasıl idare ediyorsunuz? 
Bunların yanında havalar da kötü gidiyor. Sonbaharı göremeden kış geldi. Bir de kombimiz bozuktu, sağolsun ev sahibimiz çok geniş bir amca olduğundan ancak ikna edebildik ve sonunda  değiştirtiyoruz. Hatta şuan evde servis elemanları yeni kombiyi takıyorlar. Ben de oturmuş bunları yazıyorum :) Bu yıl inşallah daha iyi ısınacağız. Bugün evde çok iş var. Sevdicekle genel temizliğe başlayacağız. Perdeler yıkanacak, camlar, dolaplar silinecek. Halıları da yıkatmaya verdik. Ne çok işimiz var...

Hepinize mutlu haftasonları diliyorum, çok ara vermeden görüşmek umuduyla...